Rozdział 3: Mogłeś nie wracać!

 Rozdział dedykuję xAdusiax :* Domyśl się, dlaczego...

- Proszę! - Krzyknął, po usłyszeniu cichego pukania do drzwi.
          W progu ujrzał szatynkę. Niepewnie weszła i zamknęła za sobą drzwi.
- Miałam to dać Twojemu ojcu... - Pokazała na jakieś papiery. - Skoro go nie powinnam dać chyba Tobie...
- Tak, jasne. Połóż to. - Wskazał na biurko. - Zapewne nie znasz hasła do tego durnego komputera, prawda? - Zapytał.
-  Pokaż.
         Podeszła bliżej i pochyliła się nad nim. Zaczęła wpisywać coś, zaś wzrok Verdasa przeniósł się na biust kobiety. Obserwował go przez dłuższy czas. Przestał dopiero, gdy się odsunęła.
- Nie ma go w jakiejś szufladzie? - Upewniła się.
- Nie. - Odpowiedział. - Przeszukałem wszystkie.
          Westchnęła głośno i przybrała taki wyraz twarzy, jakby się nad czymś zastanawiała.
- Poczekaj chwilę. - Rzuciła po jakimś czasie i wyszła.
           Nie minęło zaledwie kilka minut, aż wróciła z masą małych karteczek w ręku.
- Mam to od asystentki Twojego ojca. - Oznajmiła, pokazując wcześniej wymienioną rzecz. - Gdzieś tutaj powinno być hasło.
         Połowę kartek dała mu, a resztę zostawiła sobie. Usiadła na biurku przed nim i każde z nich zaczęło przeglądać karteczki w celu znalezienia hasła. W pewnym momencie wzrok Verdasa powędrował na twarz kobiety. Jej wyraz był skupiony i wyglądała jakby w tym momencie była, gdzie indziej. Przyglądał się jej z wielkim zaciekawieniem, na następnie spojrzał ponownie na jej biust. Bluzka ze sporym dekoltem bardzo ułatwiała mu sprawę. Jego wzrok po jakimś czasie zjechał na jej chudy brzuch, a następnie na jej długie chude nogi. Obserwował je od góry do dołu.
        W pewnym momencie spojrzała na niego.
- Dlaczego mi się tak przyglądasz? - Zapytała, przywołując go na Ziemię.
- Jjja... - Zaczął się jąkać.
- Ty... - Kontynuowała.
       Po chwili wstał z biurka i podeszła do dużego okna. Zasłoniła żaluzje, Verdas wciąż się jej przyglądał. 
- Myślę, że w tym gabinecie jest stanowczo za gorąco. - Zauważyła.
- Ddlatego zasłoniłaś żaluzje? - Zadał pytanie. - To raczej zbyt wiele Ci nie da.
- Nie, nie dlatego. - Zaprzeczyła.
- To po co? - Dopytywał.
- Bo jakby ktoś zobaczył widok przez okno, mógłby sobie za dużo nawymyślać. A tego nie chcemy, prawda?
- Nie rozumiem. - Oznajmił. - Jaki widok.
- Taki. - Powiedziała, po czym zdjęła swoją koszulkę.
        Spojrzał na nią zdziwiony i przełknął głośno ślinę.
- Ccco ty robisz?
- Jak to co? - Odpowiedziała pytaniem na pytanie. - Przecież mówię, że jest gorąco. 
        Zdjęła swoją spódniczkę, którą rzuciła na podłogę, a następnie - w samej bieliźnie - podeszła do drzwi, które zakluczyła.
- Tobie też zapewne nie jest zbyt przyjemnie w taki upał. - Stwierdziła. - Rozluźnij się.
        Podeszła do niego i zaczęła rozwiązywać jego krawat, a następnie odpinać guziki od koszuli. Był zbyt zdziwiony jej zachowaniem, żeby zareagować. Siedział tylko i się jej przyglądał. 
- I jak? Nie sądzisz, że lepiej? - Spytała i nie czekając na odpowiedź, usiadła mu na kolanach. 
- Znalazłam. - Powiedziała, pokazując kartkę.
- Cccco? - Otrząsnął się. - Co znalazłaś?
- No jak to co? Hasło do tego komputera. - Wyjaśniła z lekka zdziwiona. - Przecież włąśnie tego szukamy.
- Eee... Ssuper, pokaż. - Wyrwał jej kartkę i wpisał hasło, które - jak się kazało - pasowało.
- Będę Ci jeszcze do czegoś potrzebna?
- Nnie, możesz wracać do pracy. - Oznajmił. - Dzięki za pomoc.
- Nie ma za co. - Uśmiechnęła się i wyszła.
          Odprowadził ją wzrokiem, a gdy tylko drzwi się zamknęły, uderzył głową o blat biurka.
- Idiota. - Powiedział do siebie.

* * *

         Szatynka dość zdziwiona wróciła do swojego gabinetu. Nie rozumiała, dlaczego Leon zachowywał się tak dziwnie. Postanowiła jednak nie zaprzątać sobie tym głowy i wrócić do pracy.

         Po kilku godzinach skończyła. Zabrała swoją torebkę i wróciła do domu. Już w przedpokoju zdjęła buty z wysokimi obcasami i odwiesiła torebkę oraz płaszcz. Następnie poszła do salonu i usiadła na kanapie. Położyła nogi na stole i przymknęła oczy. Po chwili jednak je otworzył i postanowiła iść się wykąpać. Weszła do łazienki, nalała do wanny wody i płynu do kąpieli, a potem rozebrała się i weszła do niej. Położyła się w pianie i odetchnęła. 

         Po jakimś dłuższym czasie wstała i wyszła. Owinęła się ręcznikiem i ruszyła do kuchni. W pewnym momencie usłyszała dzwonek do drzwi. Podeszła do nich i otworzyła. Ujrzała Leona. Przez chwilę przyglądał się jej, a ona dopiero po jakimś czasie zauważyła, że stoi przed prawie obcym mężczyzną w samym ręczniku.

- Eee... Co tu robisz? - Zapytała i bardziej się zakryła.

- Jjja... Zostawiłaś swoją komórkę w moim gabinecie. - Wyjął telefon komórkowy.

- Dzięki. - Uśmiechnęła się lekko i odebrała przedmiot. - Skąd wiedziałeś, gdzie mieszkam?

- Od Ludmiły. - Wyjaśnił krótko. - Tto... Jja Ci już nie przeszkadzam.

- Do jutra.

- Na razie. 

         Zamknęła za nim drzwi i głośno westchnęła. Jak najszybciej ruszyła do swojej sypialni i ubrała się.

* * *

         Gdy tylko przekroczył próg domu, Francesca rzuciła mu się na szyję.

- Myślałam, że już nie wrócisz. - Powiedziała, nadal wtulając się w niego. - Tęskniłam. Muszę Ci coś powiedzieć.

- Co takiego? - Spytał zaciekawiony. - Coś się stało?

- Taa, stało się. - Oderwała się od niego. - Samo się stało?!

- Aaale... o co chodzi?

- O ten tramwaj co nie chodzi! - Krzyknęła i wróciła do salonu.

         Po chwili jednak wróciła. 

- Mogłeś nie wracać! - Oznajmiła ze łzami w oczach i zamknęła się w sypialni.

* * *

Wiem - krótki, nudny, bezsensowny, ale tylko taki udało mi się napisać. Miałam zamiar zrobić coś, żeby ostatni wątek był śmieszniejszy, ale nie potrafię pisać o wesołych rzeczach, gdy chce mi się rzucić na łóżko i płakać cały dzień :// 

Takie tam zwidy Leosia ^^ Miały być jeszcze dwa, ale myślę, że jeszcze je wykorzystam w innych rozdziałach. Co do Violi w ręczniku, pierw myślałam, że miał jej spaść, ale sama nie wiem z jakich powodów zrezygnowałam :)

Pod poprzednim rozdziałem było bardzo mało komentarzy, ale wnioskuję, że to z powodów bloggera. Znowu nie pokazywało się nigdzie, że dodałam rozdział ://

Mam nadzieję, że ten rozdział się Wam spodobał i czekam na opinie :*

30 komentarzy = 4 rozdział