Rozdział 47: Od czego są sklepy internetowe?

*Leon*
     Postanowiłem zabrać Violettę do Hiszpanii. Są tu piękne plaże, a na jednej z wysp, wykupiłem mały domek, w którym zamieszamy. Ma on sypialnię, jeden pokój gościnny, salon, kuchnię i 2 łazienki.
     Jesteśmy już przebrani w luźniejsze rzeczy. Ja mam niebieską koszulę i dżinsy, a moja Viola, granatową sukienkę na grubych ramiączkach, do kolan.
     Za chwilę będziemy lądować. Pora obudzić Violettę.
- Kochanie - szepnąłem jej do ucha i lekko ją szturchnąłem. Ta otworzyła soje piękne oczy i usiadła prosto.
- Już jesteśmy? - zapytała zaspanym głosem.
- Nie, ale za chwilę będziemy - odpowiedziałem krótko.
     Po jakiś 15 minutach wylądowaliśmy. Wyszliśmy z samolotu.
- Gdzie jesteśmy? - zaciekawiła się Violetta.
- Niespodzianka. Chodź - powiedziałem i poszliśmy po bagaże.
     Wezwałem taksówkę i pojechaliśmy do portu. Gdy wysiedliśmy z pojazdu, postanowiłem powiedzieć mojej ukochanej, gdzie jesteśmy.
- Witaj w Hiszpanii.
- Jesteśmy w Hiszpanii? - upewniała się, a ja przytaknąłem głową. Rzuciła mi się na szyję.
- A teraz popłyniemy na wyspę - dodałem, gdy się od siebie oderwaliśmy.
     Szatynka się tylko uśmiechnęła, po czym weszliśmy na pokład, luksusowego jachtu. Kiedy jacht ruszył, stanęliśmy przy barierkach i obserwowaliśmy gwieździste niebo. Złapałem ją od tyłu, w pasie, i zacząłem całować po szyi. Ona się odwróciła, założyła mi ręce na szyję i pocałowała namiętnie. Jedna moja ręka powędrowała na jej udo i lekko odsłoniła, kawałek jej sukienki. Całowaliśmy się tak chwilę, aż postanowiłem przerwać i iść po wino.

*Violetta*
     Ten jacht jest piękny! Leon bardzo mnie zaskoczył! Nie mogę uwierzyć, że aż tak się postarał! Jest taki kochany!
     Właśnie poszedł po wino, a ja postanowiłam przysiąść na barierce i poobserwować gwiazdy. Niebo było piękne... Świeciło na nim pełno, przepięknych gwiazd. Wierzę, że tam... W niebie teraz jest moja mama, obserwuje co się ze mną dzieje i mam nadzieję, że jest ze mnie dumna. Chciałabym, żeby ze mną była w tym dniu, ale to nie możliwe. Niestety... Cieszę się, jednak, że mogłam dzielić tą radość z tatą, Angie, przyjaciółmi i Leonem. Moim mężem. Jak to pięknie brzmi. Spojrzałam na obrączkę widniejącą na moim palcu i uśmiechnęłam się sama do siebie.
     Po chwili zobaczyłam Leona z butelką wina. Chciałam do niego wstać, ale statek zaczął się trząść i wypadłam za burtę. Leon od razu wskoczył za mną...

*Ludmiła*
     Ach, jaki to był piękny ślub. Teraz jest 3:00 w nocy, ale mam ochotę na shopping. Szkoda, że wszystkie sklepy są zamknięte. Chwila! Od czego są sklepy internetowe?!
     Szybko wzięłam laptopa i usiadłam z nim na kanapie. Weszłam na jeden z takich sklepów. Po chwili podszedł do mnie mój mąż.
- Yyy, kochanie, co ty robisz? - zapytał.
- Shopping!
- Ale jest 3:00 nad ranem - powiedział.
- No co ty? Nie wiedziałam - odparłam ironicznie.
- Kochanie, może lepiej idź już spać? - zaproponował.
- Nie! - odpowiedziałam stanowczo, a mój mąż powędrował po schodach, do sypialni.
      "Chwila, co to za shopping bez muzyki?" - pomyślałam i włączyłam sobie Rock Bones. Po chwili ze schodów zbiegł mój zdenerwowany mąż.
- Kochanie, mogłabyś wyłączyć tą głupią muzykę? - spytał zdenerwowany.
- Nie! Co to za shopping bez muzyki?! - krzyczałam, żeby muzyka mnie nie zagłuszała.
     Kupiłam sobie mnóstwo nowych rzeczy. Nie mogę się doczekać, aż je ubiorę. Muszę jednak poczekać aż urodzę. Kupiłam także mojemu synkowi mnóstwo ciuchów. Na przykład strój marynarza, albo niebieskiego króliczka!
     Kiedy było około 6.00 położyłam się spać.

*Natalia*
     Właśnie z Maxim wracamy do domu. Zadzwoniliśmy po taksówkę, bo oboje trochę wypiliśmy. Wysiedliśmy z samochodu, a pod drzwiami ujrzeliśmy śpiącego żula. Tego, który kiedyś przyszedł z Maxim do domu.
- Edward! - krzyknął Maxi, na co menel się obudził i oboje się uściskali. - Dawno Cię tu nie było - dodał mój mąż, gdy się od siebie oderwali.
- Pojechałem na gapę do Meksyku, ale już wróciłem - wytłumaczył mu. Nie, no! Zaraz nie wytrzymam tego smrodu.
- Może wejdziesz na parówki? - zaproponował mój mąż. O nie! tego już za wiele.
- Nie, Twój kolega sobie podziękuję - powiedziałam, po czym wciągnęłam męża za ucho do domu, zatrzaskując menelowi drzwi przed nosem. - Czyś Ty oszalał?! - krzyczałam na niego.
- Nie, to mój kumpel, więc go zaprosiłem - oznajmił jakby, nigdy nic.
- Czy Ty nie możesz mieć normalnych kumpli? - zapytałam już spokojniej.
- Mam, a co z Leonem, Tomasem?
- Oni nie są w pełni normalni, ale dobra. Samych normalnych.
- A co Ty masz do Edwarda? - spytał.
- Jest menelem! - odpowiedziałam, znowu krzycząc.
- Jeśli masz coś do niego, to do mnie też - powiedział dumnie.
- W takim razie śpisz dzisiaj na kanapie - rzuciłam i poszłam do sypialni, zostawiając Maxiego ze zdziwioną miną.

***
Tam, tam, tam.
Lubie kończyć w takich momentach xDDDD
Ale już nic nie mówię po zaraz Vivien mi napisze, że jestem zua XDD
Kocham, soczku xD
Dziękuję, xAdusiax, za pomysł z wypadkiem Leonetty, i Vivien za podsuniecie miejsca na podróż poślubną.
Haha i nie zrobiłam wam nocy poślubnej. Spokojnie jeszcze będzie tylko taka nie do końca poślubna.
A tak poza tym  nie pytałam Was jeszcze jak podoba się nowy RÓŻOWY wygląd bloga.
Haha, mam paseczek z muzyczką xD
Dobra, już się zamykam, bo mi odbija.

Całuję :*
Nicol :3